Frank,
En of u close leest.
In het tweede hoofdstuk laat Louis in zijn fantasie de auto van het Gesticht wegrijden. De auto waar naast Papa een ruime plaats vrij was. 'Louis had er makkelijk bij gekund.' Grootvader, Holst (wie is die man, wat doet die daar?) en Louis' vader rijden langs de begrafenis van een gezin. Het wordt een beetje Reve nu:
"'Genoeg,' zegt Peter, en twee motten vliegen uit zijn mond, [...] tegen het nog lauwe kind in de kist die al doorweekt is van het grondwater."
Het zou een droom van Frits van Egters kunnen zijn. Stonden wij zaterdagavond niet nog naast hem een biertje te drinken? Of althans, naast de vertolker van Frits, Thom Hofman. Mooie kerel. Klein. Ik vind het eigenlijk niet zo'n goede film. Geen verstandig project, naar mijn smaak.
Terug naar Claus. Vertel eens, Frank, hoe komt die REX-sticker op de auto? De REX, ik heb het even opgezocht, was de Belgische variant van onze NSB. Grootvader is erg verbolgen, Louis' vader lijkt niet onder de indruk, integendeel, en dan komt die Holst weer om de hoek kijken... Het Rexisme was voor de oorlog erg populair onder katholieke studenten. Pas in de oorlog werd de leider, Leon Degrelle, echt fout.
Die dode koe. De moeder die niet op bezoek komt. Al die schuld. De tere kinderziel heeft het er maar moeilijk mee.
Laten we apostel worden.
Goeds,
Xander Michiel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten